Niezwykłe kobiety w izraelskich tajnych służbach. Działalność lohemet, funkcjonariuszek operacyjnych Mosadu, przez wiele lat była utajniona. Mimo że wiele z nich miało niebywałe dokonania, były przedstawiane co najwyżej jako tło dla swych kolegów. W końcu jednak rząd Izraela zezwolił na publikowanie informacji na ich temat. Michael Bar-Zohar i Nissim Mishal opisali w Amazonkach Mosadu burzliwe życie, miłości i niebezpieczne misje tych kobiet. Tocząc szarpiącą nerwy tajną wojnę, musiały się mierzyć z samotnością i niechętnymi postawami kolegów, rezygnować z marzeń o małżeństwie i dzieciach, a mimo to znakomicie wykonywały swoje zadania. W kolejnych rozdziałach autorzy opisują ich zapierające dech wyczyny. Od Jolande, która wręcz szturmem wdarła się na dwór króla Egiptu, do Diny, która stanęła na progu irańskiego Archiwum Jądrowego; od skazanej na powieszenie Szuli do Sigal, rekrutującej najlepszych muzułmańskich agentów; od Marcelle, która wyskoczyła z okna egipskiej katowni, do Jael, Isabel i Danielle, które nie wahały się wejść w paszczę lwa. Fascynująca lektura. Michael Bar-Zohar jest pisarzem, wykładowcą, byłym parlamentarzystą i jednym z najlepszych izraelskich specjalistów od spraw wywiadu. Jest autorem oficjalnych biografii Dawida Ben Guriona i Szymona Peresa, a także wielu powieści i książek z dziedziny literatury faktu. Wykładał na Uniwersytecie Hajfy i Emory University w Atlancie. Nissim Mishal to jedna z najbardziej znanych postaci izraelskiej telewizji. Był reporterem politycznym, korespondentem w Waszyngtonie i dyrektorem generalnym izraelskiej telewizji państwowej.

Dwie epoki, dwie pary kochanków, dwie niezwykłe historie o miłości i rozstaniu. W powieści Shaleva przenosimy się ze współczesnego Izraela do Palestyny z czasów Mandatu Brytyjskiego i walki o niepodległość. Śledzimy, jak rodzi się i rozkwita uczucie między młodym chłopcem, wychowanym w kibucu, a dziewczynką z Tel Awiwu. Tym, co ich połączy i zwiąże ze sobą na całe życie, są gołębie. Także w życiu Jaira, głównego bohatera i narratora opowieści , gołębie odegrają ważną rolę. Jair, mężczyzna w średnim wieku, szuka swojego miejsca na ziemi i wciąż zmaga się z poczuciem niespełnienia i tęsknoty. Błąka się bez celu ulicami dzisiejszego Tel Awiwu i Jerozolimy, szukając śladów przeszłości swego kraju i swej rodziny. Niespodziewany podarunek od umierającej matki skieruje jego życie na nowe tory. Oba wątki, ten dawny i współczesny, splatając ze sobą, tworzą wielowarstwowy, barwny portret życia pewnej izraelskiej rodziny i w końcu odsłania się przed nami tajemnica pochodzenia Jaira Mendelsona.

Niezwykła historia sekretnej czterdziestoletniej przyjaźni między dwiema kobietami, które choć pochodziły z wrogich obozów, miały wspólną pokojową misję.

Ta podwójna biografia przedstawia burzliwe życie Rut Dajan - założycielki słynnego izraelskiego domu mody i Raymondy Tawil - palestyńskiej dziennikarki i feministki. Połączyła je przyjaźń, która pokonała wszelkie uprzedzenia i przezwyciężyła wiele przeciwności w kraju rozdartym wojną.

Autor Anthony David, nagradzany biograf i historyk, w oparciu o wywiady z bohaterkami, a także o ich pamiętniki i dzienniki w wartki i fascynujący sposób opowiada piękną historię pojednania i nadziei rozgrywającą się w atmosferze niekończącego się konfliktu bliskowschodniego.
Opowieść ta pozwala zagłębić się w zakulisowe, nieznane dzieje najsłynniejszych przywódców Bliskiego Wschodu, widziane oczami dwóch wybitnych kobiet stojących po obu stronach sporu a jednocześnie usłyszeć głos Izraelczyków i Palestyńczyków uwikłanych w konflikt. Niesie przy tym nadzieję na pokojową przyszłość.
ze strony wydawnictwa

W Izraelu mówią o sobie "Polanim", Polacy. Choć od lat mieszkają we własnym, żydowskim kraju, podskórnie wciąż są związani z miejscem pochodzenia. Dzieli ich stosunek do Polski, uzależniony od roku i okoliczności wyjazdu, łączy sentyment do kultury i języka. I tęsknota za tym, co najlepiej im znane: zapachami, smakami, pejzażem, sposobem myślenia czy zachowania nieprzystającym do bliskowschodniej rzeczywistości. Na ślady tej tęsknoty, zwożonej do Izraela przez dekady, można trafić na każdym kroku.
Ich historie są tragiczne, sentymentalne, nieraz zabawne: czytamy o grupie Żydów, którzy w 1934 roku wyruszyli z Warszawy do Palestyny na rowerach, o wrocławiance, która wiosną 1948 roku przygotowała ceremonię ogłoszenia niepodległości kraju, o telawiwskim Gomułkowie, zamieszkiwanym przez emigrantów z lat 50., o polskich architektach uczestniczących w budowie Tel Awiwu. O tych, którzy do Polski wrócili, i o tych, którzy stworzyli sobie namiastkę Polski w Izraelu. W kraju tak odległym, a jednak bliskim, bo budowanym od podstaw przez ludzi ukształtowanych przez polską kulturę.